Dagboek van brandweervrijwilliger in opleiding Raymond

Even voorstellen: Raymond zit sinds 1 januari 2024 bij de brandweer in Winschoten en sindsdien loopt hij ook mee als aspirant-manschap. Inmiddels zit hij midden in zijn opleiding tot manschap. In het dagelijks leven is Raymond kraanmachinist. Hij is 32 jaar, getrouwd en heeft twee kinderen van 5 en 7 jaar. In deze serie artikelen vertelt hij over zijn ervaringen als aspirant-manschap bij de brandweer en het verloop van de opleiding.

“Om maar gelijk te beginnen met het goede nieuws: ik heb het onderdeel ‘Brand’ van de opleiding tot manschap afgerond! Daar ben ik heel blij mee. Dit betekent dat ik nu als manschap mee mag naar branden, in plaats van als aspirant. Ik mag nu dus echt meedoen in plaats van dat ik vooral sta toe te kijken. Het examen bestond uit een theorie- en een praktijkgedeelte. Theorie is nog steeds niet mijn ding, maar het is me gelukt. Het is best pittig om na een werkdag, als de kinderen net in bed liggen, ’s avonds nog aan de theorie te gaan zitten. Of in het weekend. Maar ik heb het ervoor over!

Praktijkexamen in Wijster

Het praktijkexamen vond plaats op het oefencentrum in Wijster, waar ik een incident voorgeschoteld kreeg waar ik als manschap naartoe ging. Tijdens het examen verliep alles zoveel mogelijk zoals het tijdens een echte inzet ook gaat. Dus je krijgt een melding op je pieper, gaat naar het incident toe en tijdens het aanrijden probeer je samen met je ploeg, die bestaat uit zes personen, zoveel mogelijk informatie te verzamelen over het incident. Tijdens het aanrijden maak je je zoveel mogelijk klaar om bij aankomst gelijk in actie te kunnen komen. Dus portofoon- en warmtebeeldcheck en ademlucht ‘omhangen’.

De uitdaging lag voor mij vooral in de communicatie. Je bent bezig met de inzet en gefocust op je eigen taken, maar tegelijkertijd moet je communiceren met je buddy én moet je terugkoppelen aan de bevelvoerder wat je ziet en aan het doen bent. Die combinatie vind ik soms nog best lastig. Maar ik denk ook dat dat makkelijker wordt naarmate ik het vaker doe.

Brand in kattenhotel

Daarnaast heb ik in de tussentijd ook een aantal interessante inzetten gehad! Zo had ik begin april mijn allereerste uitruk als manschap, bij de brand in het kattenhotel in Scheemda. Ik was nummer 3, wat inhoudt dat ik onder meer zorgde dat de nummers 1 en 2 de slang makkelijk mee kunnen krijgen. De nummers 1 en 2 zijn het zogenaamde aanvalsteam en gaan blussen, en de nummers 3 en 4 zorgen voor de waterwinning. Ook heb ik daarna nog binnen geholpen met het slopen van het plafond en nablussen. Ik vond het supermooi dat ik nu echt mocht meedoen. Het begint steeds echter te worden!

Ook het lopen met een pieper is inmiddels al bijna vanzelfsprekend geworden. Wanneer hij gaat weet je niet, maar dat vind ik er juist mooi aan. Onlangs was ik met mijn vrouw in het centrum, we waren net bij de Action geweest en ik liep met mijn handen vol boodschappen. Ging de pieper. Ik heb de boodschappen in de auto gegooid en ben zo snel mogelijk naar de kazerne gereden. Gelukkig was ik net op tijd! Inmiddels ben ik voor de opleiding begonnen aan het onderdeel Technische Hulpverlening. Daar vertel ik de volgende keer meer over.”